* در لغت به معنای بازگشت و بازگشتن به دنیا پس از انتقال به جهان دیگر است. و در اصطلاح بدین مفهوم است که امامان خاندان وحی و رسالت و انبوهی از کسانی که جهان را بدرود گفته اند، بار دیگر پس از حضرت مهدی و پیش از شهادت او به خواست خداوند و اراده حکیمانه او بدین جهان بازمی گردند.
*امام صادق(ع) فرمود: رجعت برای همه مردم نیست، بلکه برای گروه هایی خاص است: مومنان خالص و کافران محض. و نیز آن حضرت فرمود: هنگامی که حضرت ولی عصر (ع) قیام کند فرستاده ای کنار قبر مومن می آید و به او می گوید: هان ای بنده خدا! امام تو قیام کرده است، اگر می خواهی به او بپیوندی بپا خیز و اگر نمی خواهی و بر آن هستی که هم چنان در جوار رحمت پروردگارت اقامت گزینی همین جا اقامت کن.
*روایاتی که بیانگر زنده شدن مردگان پیش از فرا رسیدن رستاخیز باشد بسیار است و بر سه بخش قابل تقسیم می باشند: 1. انبوه روایاتی که از زنده شدن مردگان به دست پیامبران گذشته سخن می گوید. 2. روایاتی که تصریح می کند که به دعای خالصانه پیامبر و به دست او مردگانی زنده شدند. 3. روایاتی که نشانگر آن است که بر اثر دعای برخی امامان معصوم برخی مردگان زنده شدند.
*رجعت امامان در قرآن کریم و روایات و زیارات آمده است. در قرآن آمده است: إنّ الذی فرض علیک القرآن لرادّک إلی معاد. امام سجاد (ع) در تاویل این آیه شریفه فرمود: پیامبر شما و امیر مومنان و امامان اهل بیت در عصر ظهور به دنیا بازمی گردند. و در زیارت آل یاسین آمده است: و أنّ رجعتکم حقّ لا ریب فیها. در زیارت جامعه می خوانیم: مومن بایابکم، مصدّق برجعتکم، منتظر لأمرکم.
*امام صادق (ع) می فرماید: نخستین کسی که در جریان رجعت به دنیا بازمی گردد، امام حسین(ع) است. در اخبار رجعت امام حسین(ع) تصریح شده که به هنگام رجعت حضرت، یزید و سپاهیانش نیز رجعت می کنند و امام حسین(ع) آنها را می کشد و برای هر ضربتی یک ضربت می زند. و در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: و او کسی است که قائم را پس از یک زندگی طولانی و شکوهبار که از دنیا می رود، غسل می دهد و به خاک می سپارد.
*حضرت امیر (ع) در ضمن خطبه مفصلی فرمودند: برای من بازگشت پس از بازگشت و رجعت پس از رجعت است، من صاحب رجعت ها هستم، من صاحب صولت ها و شوکت ها هستم، من صاحب دولت ها و قدرت ها هستم. از نظر روایات تردیدی نیست که منظور از «دابّة الأرض» در آیه 82 سوره نمل رجعت حضرت علی (ع) می باشد.
*هر پژوهشگر با انصافی که روایات اهل بیت را درباره رجعت مورد پژوهش قرار دهد بدون تردید به متواتر بودن این احادیث معتقد می شود. علامه مجلسی می فرماید: اگر احادیث رجعت متواتر نباشد، دیگر در هیج مورد نمی توان ادعای تواتر کرد.
