مساله مهدویت در نهج البلاغه از دو نظر قابل بررسی است. یکی از دیدگاه ملاحم و پیشگویی های امام و دیگر مربوط به آینده جهان است.

و اما خطبه هایی که حضرت در آنها به مهدویت اشاره کرده اند: خطبه 100، 138، 150، 182، 187، 195 و حکمت 147 و 259.

اکنون به شرح یکی از حکمت ها می پردازیم:

«... فاذا کان ذلک، ضرب یعسوب الدین بذنبه، فیجتمعون الیه کما یجتمع قزع الخریف...»                                                                                                  پس آن گاه که وضع این چنین شد، پیشوای دین به خشم آید و آمادگی خود را اعلام کند. در این موقع مومنین با شتاب دورش جمع شوند، همانگونه که ابرهای پاییزی به هم پیوسته شوند.  

معنای یعسوب: در لغت عرب، یعسوب به ملکه زنبور عسل می گویند. و چون روش زندگانی این حیوان به ظاهر کوچک اما پر برکت برخوردار از موقعیت رهبری زنبوران عسل است که دارای نقش حیاتی در زندگی صدها زنبور عسل است، امیر مومنان از فرزندش حضرت قائم به خاطر نقش رهبری و روش حکومتی حضرتش که توام با عدل و امنیت جهانی و مایه سعادت و نجات بشر و مفیدترین و منزه ترین حکومت های جهان از انواع آلودگی و وابستگی و تجاوزها خواهد بود، تعبیر به یعسوب فرمود.

نکته ها: با توجه به اظهار نظرهایی که درباره این فراز از سخن امام به عمل آمده چنین استفاده می شود:

*پیشگویی امیرالمومنین، امام علی (ع) از ظهور فرزندش به عنوان یک امر مسلم و شدنی.

*ظهور حضرت مهدی (عج) به شکل قیام گسترده دینی و به عنوان زمامدار مطلق و بی چون و چرای جهان اسلام.

*حضرتش همانند ملکه زنبور عسل، از یک سو نقش مرکزیت و رهبری جامعه مومنین را به عهده خواهد داشت. و از سویی وجود مقدس او در روش حکومتی مایه خیر وبرکت و موجودیت افراد بشر است.

*هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) توده های انبوه مردم از گوشه و کنار جهان همچون توده های ابر پاییزی با شوق و شتاب به سوی او رهسپار و پروانه وار دور شمع وجودش گرد آیند.

*حضرت مهدی(ع) بدون هیچ گونه برخورد زیان بخشی با فتنه ها و از ناحیه فتنه جویان، با پیروان خود به پیروزی مطلق می رسد و سرانجام مشکلات و موانع یکی پس از دیگری از سر راهش برطرف خواهند شد.

از کتاب مهدی منتظر در نهج البلاغه، مهدی فقیه ایمانی

 
اندر آن ساعت که اندر کعبه گردی آشکار...............................لشکرت بگرفته خط استوا تا قیروان

آن بدین گوید: نبی گشته به گیتی آشکار.................................وین بدان گوید: علی گردیده در دوران عیان

آن بدین گوید: ببینش جوشن احمد به بر................................وین بدان گوید: ببینش تیغ حیدر بر میان