برخی تصور می کنند که اعتقاد به مهدی منتظر(ع) ویژه شیعیان است در حالی که اصل این عقیده از نظر اهل سنت، با شیعه همسان بوده و بین این دو فرقه از حیث بشارت های پیامبر (ص) راجع به ظهور آن حضرت و ماموریت جهانی وی و درباره شخصیت برجسته و نفوس آن بزرگوار و حتی نشانه های ظهور و ویژگی های انقلاب او، تفاوتی وجود ندارد. تنها تفاوتی که وجود دارد این است که اغلب دانشمندان اهل سنت می گویند: حضرت هنوز متولد نشده و غایب نیست، بلکه به زودی متولد خواهد شد و به آنچه پیامبر (ص) بشارت داده جامه عمل می پوشاند و عده کمی از آنان درمورد ولادت و غیبت او، با شیعه هم عقیده اند. آنچه از مجموع منابع تاریخی و حدیثی اهل سنت استفاده می شود این است که مساله ظهور حضرت مهدی (عج) مورد اتفاق و اجماع مسلمین است.
اهل سنت در اینکه مهدی موعود (ع) از نسل پیامبر(ص) و از فرزندان زهرای اطهر (س) است و این که زمین را از عدل و داد پر می کند، پس از آنکه از جور و ستم پر شده باشد، این که عیسی مسیح (ع) از آسمان نازل شده و در پشت سر آن حضرت نماز می خواند، و اینکه مردم در عصر آن حضرت در رفاه زندگی می کنند و اینکه مهدی، حسینی بوده و از نسل امام حسین (ع) است، تردید نداشته و با تمام خصایص و خصلت های امام حسین (ع) او را می شناسند و به دلیل روایات متواتری که در این باب، از پیامبر(ص) وارد شده، ابدا نسبت به وجود آن حضرت به خود تردید راه نمی دهند.اگرچه بیشتر آنها انکار می کنند که آن حضرت پسر بلا واسطه امام حسن عسکری و خلیفه دوازدهم رسول خدا باشد.
احادیث درباره حضرت مهدی را بسیاری از بزرگان اهل سنت مانند: احمد حنبل، ابی داود، ابن ماجه، ترمذی، مسلم، نسائی و ...در کتابهایشان آورده اند. همچنین عده ای از بزرگان اهل سنت کتابی مستقل درباره حضرت مهدی (ع) نوشته اند.
