دیگر به روزهای آخر سال رسیدیم. شماره معکوس شروع شده.

مثل همیشه از خیابانها و بازارهای شلوغ گذشتیم. لباسهای نو خریدیم اما خوب می دانیم «...وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْرٌ... ». (اعراف: 26)

خانه ها را هم که حسابی تکاندیم و البته بعضا! دلهایمان را هم تکاندیم چون حداقل اهمیت «خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ... » را دانسته ایم. (اعراف: 199)

بساط آجیل و میوه و شیرینی و خلاصه مأکولات هم به راه است و ما هم عِباد شکرگزار...«...کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ...» (بقره: 172)

به فکر دید و بازدید هم هستیم. اما هیچ کدام دوست نداریم در این مهمانی ها جزو «الَّذینَ هُمْ فی‏ خَوْضٍ یَلْعَبُونَ» باشیم. (طور: 12)

راستی سفر برای عده ای بهترین بخش سال جدید است. «قُلْ سیرُوا فِی الْأَرْضِ» را شنیده ایم. اما مباد که «فَانْظُرُوا» ها را فراموش کنیم...

ü       خلاصه طوری از تمام نعمت هایی که خداوند بهار در اختیار ما می گذارد استفاده کنیم که به سمت قرب الهی در حرکت باشیم. نه اینکه از عید سال جدید، یک کوله بار سنگین جمع کنیم از اقلام ریز و درشتی مثل فخرفروشی و کینه و اسراف و حرفهای بیهوده و خوش گذرانی های غافلانه و...    

و در آخر این قافله عمر عجب می گذرد... حضرت امیر(ع) چه خوش در این باره می فرمایند:

«ما أسرع الساعات فی الیوم، و أسرع الأیام فی الشهر، و أسرع الشهور فی السنة و أسرع السنین فی العمر» (خطبه188 نهج البلاغه)

پیشاپیش سال نو مبارک. امام عصرمان را فراموش نکیم.

به امید بهار ظهور...

پ.ن: جرقه جمله اول از گفتگوی قرآنی آقای محمدحسین طباطبایی در عربستان، صورت گرفت.