بیم فرو ریختن
بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست آه! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد؟ "بال" وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری و عشق و سکوت تو جواب همه مسئله هاست
فاضل نظری
سید حمیدرضا برقعی شاعر توانمندی است که تمام شعرهایش، مذهبی است البته به شکل بسیار زیبا و ابتکاری. شاید فیلم شعر خوانی ایشون رو در محضر رهبر عزیز دیده باشید که خیلی هم مورد تحسین آقا قرار گرفتند. من که خیلی از شعرهای ایشون لذت می برم و شعر زیر را برای این پست انتخاب کردم. در ضمن وبلاگ شخصی این شاعر را در پیوندها گذاشتم تا شما هم فیض ببرید.
*******
جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد
بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم
مانده ام,بی تو چرا باغچه ام گل دارد؟
شاید این باغچه ده قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلایل دارد
تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز
ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد
یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت
یک قدم مانده,زمین شوق تکامل دارد
جمکران نقطه ی امید جهان شد که درآن
هر چه دل,سمت خدا دست توسل دارد
هیچ سنگی نشود سنگ صبورت,تنها
تکیه بر کعبه بزن,کعبه تحمل دارد
آن آفتاب پنهانی
طلوع می کند آن آفتاب پنهانی ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست شنیده ام که می آید کسی به مهمانی
کسی که سبزترست از هزار بار بهار کسی شگفت کسی آن چنان که می دانی
کسی که نقطه آغاز هر چه پروازست تویی که در سفر عشق، خطّ پایانی
تویی بهانه آن ابرها که می گریند بیا که صاف شود این هوای بارانی
تو از حوالی اقلیم هر کجا آباد بیا که می رود این شهر رو به ویرانی
کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی
«قیصر امین پور»
دل مرده ایم بدون تو اما مسیح من یک جمعه هم زیارت اهل قبور کن
بی تو
دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو سپندوار ز کف داده ام عنان بی تو
ز تلخکامی دوران نشد دلم فارغ ز جام عیش، لبی تر نکرد جان بی تو
چو آسمان مه آلوده ام ز دلتنگی پر است سینه ام از اندُه گران، بی تو
نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق سر بهار ندارند بلبلان بی تو
لب از حکایت شبهای تار می بندم اگر امان دهدم چشم خونفشان بی تو
از آن زمان که فروزان شدم ز پرتو عشق چو ذره ام به تکاپوی جاودان بی تو
گزاره غم دل را مگر کنم چو "امین" جدا ز خلق، به محراب جمکران بی تو
«من در اداره امور کشور بعضی وقتها حل مسایل برایم دشوار می شود و دیگر هیچ راهی پیدا نمی شود. به دوستان و اعوان و انصار می گویم که آماده شوید به جمکران برویم. راه قم را پیش می گیریم و راهی مسجد جمکران می شویم. بعد از راز و نیاز با آقا، من احساس می کنم همان جا دستی از غیب مرا راهنمایی می کند و من در آنجا به تصمیمی می رسم و مشکل بدین صورت حل می شود و همان تصمیم را عملی می کنم.»
این جملات، سخنان رهبر عالیقدر امام خامنه ای است که خطاب به سید حسن نصرالله فرموده بودند. در زمانی که اوج سختی و تنگنایی حزب الله بوده و خیلی به حزب الله سخت می گذشت.
